AHİRET ALEMİNDE ŞEFAAT YOKTUR.

 

AHİRET ALEMİNDE ŞEFAAT YOKTUR

İslam toplumlarında  geleneksel olarak toplumlardan toplumlara aktarılan genç yaşta ölen çocukların, şeyhlerin şehitlerin alimlerin peygamberlerin şefaat edeceğine dair söylentiler devam ederek gelmiş ve gelmeye devam etmektedir.  Oysa Kuran  kesinlikle insanın kendi takvası ve amelinin dışında hiçbir şefaatçinin olmayacağını vurgulamaktadır.  Şimdi Kuran'dan ayetlerden birkaç tane  örnek vererek ahret aleminde şefaatin olmadığını kanıtlamaya çalışalım.

2/48- Ve hiç kimsenin, hiç kimse adına bir şey ödemeyeceği, hiç kimsenin şefaatinin kabul edilmeyeceği, hiç kimseden bir fidye alınmayacağı ve yardım görülmeyeceği bir günden sakının.

2/255- Allah... O'ndan başka İlah yoktur. Diridir, Kaimdir. O'nu uyuklama ve uyku tutmaz. Göklerde ve yerde ne varsa hepsi O'nundur. İzni olmaksızın O'nun Katında şefaatte bulunacak kimdir? O, önlerindekini ve arkalarındakini bilir. (Onlar ise) Dilediği kadarının dışında, O'nun ilminden hiçbir şeyi kavrayıp-kuşatamazlar. O'nun kürsüsü, bütün gökleri ve yeri kaplayıp-kuşatmıştır. Onların korunması O'na güç gelmez. O, pek Yücedir, pek büyüktür.

20/108- O gün, kendisinden sapma imkanı olamayan çağırıcıya uyacaklar. Rahman (olan Allah)a karşı sesler kısılmıştır; artık bir hırıltıdan başka bir şey işitemezsin.

20/109- O gün, Rahman (olan Allah)'ın kendisine izin verdiği ve sözünden hoşnut olduğu kimseden başkasının şefaati bir yarar sağlamaz.

Kuran’da  Şefaatle ilgili yirmi beş adet ayet geçmektedir. Yirmi beş ayetten sadece iki ayetinde “Allah’ın izin verdiği” şefaatçiden söz etmektedir. Allah’ın insanlara dünya hayatında hem sapma yolunu hem de hidayete erme yolunu yaratıp, kendi özgür iradesiyle insan sapmayı ve hidayete ermeyi kendisi seçiyorsa,Allah’ın izin verdikleri de hak yolu hidayet yolunu seçenlerdir. 

İşte Kuran’ın iki ayetinde de bahsedilen davranış ve amellerinden hoşnut olduğu,” O gün, Rahman (olan Allah)'ın kendisine izin verdiği ve sözünden hoşnut olduğu kimseden başkasının şefaati bir yarar sağlamaz.”  Bu insanlardır. Yoksa Allah  kendilerinin dışında bazı şefaatçiler türetip onlar şefaatçi olmayacaklardır. 

Şimdi Kuran’dan onunla ilgili başka bir ayeti yerine koyarsak herhalde  ahret aleminde  insanların kendi amellerinden başka Allah’ın izin verdiği şefaatçilerin olmadığı anlaşılacaktır kanaatindeyim. İşte ahret sahnesinden bir konuşma fotoğrafı.

50/ 28- (Allah buyurur:) "Benim Huzurumda çekişip-durmayın. Ben size daha önce 'kesin bir uyarı' göndermiştim."

50/29- "Huzurumda söz değişikliğe uğratılmaz ve Ben kullara zulmedici değilim."

50/30- O gün cehenneme diyeceğiz: "Doldun mu?" O da: "Daha fazlası var mı?" diyecek.

Cennet ve cehennem insanların kendi  dünya hayatında kendi seçimlerinin sonucunda kendi kazandıkları yerdir. Bu ifadeye göre Allah hiçbir insanı cennet ve cehenneme atmaz. Kişiler kendi kendilerini cennet ve cehennemi kazanma yollarını seçerek atarlar.

"Huzurumda söz değişikliğe uğratılmaz ve Ben kullara zulmedici değilim." 

Bu ayet her şeyi özetleyip son noktayı koyuyor.

Doğrularım Allah'a yanlışlarım ise bana aittir.

ALİ RIZA BORAZAN
MERSİN ANAMUR